گیاهان به آرامی خفه می شوند و می میرند، پژمرده می شوند و خشک می شوند. آنها به طور دسته جمعی می میرند، برگ ها می ریزند و پوست خاکستری می شود و دریای تک رنگ ایجاد می کند. از زمانی که دانشمندان برای اولین بار Xylella fastidiosa را در سال 2013 در Puglia ایتالیا کشف کردند، یک سوم از 60 میلیون درخت زیتون منطقه – که زمانی تقریبا نیمی از روغن زیتون ایتالیا را تولید می کردند – که بسیاری از آنها قرن ها قدمت داشتند، کشته است. مزارع تولید خود را متوقف کردند، کارخانه های زیتون ورشکست شدند و گردشگران از منطقه اجتناب کردند. بدون درمان شناخته شده، این باکتری قبلاً خسارت وارد کرده است که حدود 1 میلیارد یورو هزینه دارد.
دوناتو بوشیا، ویروس شناس گیاهی و سرپرست پژوهشگر زایللا در موسسه حفاظت از گیاهان پایدار در باری، می گوید: «بیشترین قسمت قلمرو به طور کامل نابود شد.
یک دهه بعد، به دور از حل شدن، تهدید گیاهان اروپایی ناشی از Xylella و سایر بیماری ها تنها در حال افزایش است: در فوریه 2024، دانشمندان Puglia زیرگونه دیگری از Xylella را پیدا کردند که تاکستان های ایالات متحده را نابود کرده بود و قبلاً هرگز در ایتالیا شناسایی نشده بود. برای بسیاری از کشاورزان، دانشمندان و تنظیم‌کننده‌ها، این بیماری نماد یک مشکل بسیار گسترده‌تر است: مشکل اتحادیه اروپا در محدود کردن معرفی بیماری‌های ویرانگر جدید گیاهی علی‌رغم تلاش‌های نظارتی در دهه گذشته. داده‌های جدید منتشر شده برای گاردین نشان می‌دهد که هر ساله ده‌ها شیوع بیماری جدید در اتحادیه اروپا شناسایی می‌شود، حتی در شرایطی که کشاورزان و دانشمندان در تلاش برای مهار پاتوژن‌های معرفی‌شده قبلی هستند. با گرم شدن آب و هوا، دانشمندان هشدار می دهند که این مشکل بدتر خواهد شد.
در سرتاسر اتحادیه اروپا، داده‌ها نشان می‌دهد که شیوع بیماری‌های گیاهی تازه معرفی‌شده با نرخ متوسط ۷۰ مورد در سال بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰، علی‌رغم مقرراتی که برای جلوگیری از گسترش آن در سال ۲۰۱۶ وضع شده بود، بدون کاهش ادامه داشته است. دانشمندان، اپیدمیولوژیست های گیاهی و متخصصان کشاورزی می گویند که اقدامات لازم برای جلوگیری و مهار شیوع این بیماری هنوز کافی نیست. پیرفدریکو لا نوت، اپیدمیولوژیست گیاهی ایتالیایی، می گوید: «نمی توانم بفهمم چگونه، پس از زایللا، تقریباً چیزی یاد نگرفتیم.
در theguardian.com بیشتر بخوانید