مروری بر 50 سال گذشته ایمنی گیاهی توسط جونز، استاسکاویچ و دانگل؟ بله لطفا. همانطور که مقاله بیان میکند، درک سیستم ایمنی گیاه از پیشرفتهای اولیه در زیستشناسی مولکولی گیاه و شبیهسازی ژن بهرهمند شد، که به مفاهیم ثابت شده اجازه داد تا با پروتئینها مرتبط شوند. طی یک دوره زمانی کوتاه، چندین پروتئین گیرنده و عوامل بیماریزا شناسایی شدند که منجر به مدل دو مرحلهای ایمنی تحریکشده با الگوی سطح سلولی شد، که توسط ایمنی تحریکشده توسط عاملهای درون سلولی پشتیبانی میشود. این مدل ساده ساختاری را ارائه میکند که درجه فوقالعادهای از ظرافت و ظرافت را در بر میگیرد که تا حدی توسط پیشرفتها در تجزیه و تحلیل ساختاری، توالییابی، فیلوژنومیک و متاژنومیکس تحریک شده است. نویسندگان با فهرستی از سوالاتی که دوست دارند در 20 سال آینده حل شوند نتیجه گیری می کنند. در نهایت، استفاده از این دانش در گیاهان زراعی برای افزایش امنیت غذایی جهانی است که واقعاً مهم است، و این به کمک ابزارهای ویرایش ژنوم مبتنی بر CRISPR و همچنین مردم روشنبینی میشود که میدانند چگونه فناوری امروزی برای حمایت از ایمنی گیاهی به آن متصل میشود. پرورش کلاسیک؛ این مقاله یک کار عالی برای پر کردن این شکاف انجام می دهد.
منبع: plantae.org