یانگ ژائوسین 52 ساله با پیراهن سفید و شلوار خاکستری، دسته گلی از ارکیده شب پره را بو می کرد و گهگاه یقه اش را مرتب می کرد. “فقط به این نگاه کن! یک روز کامل می گذرد و لباس های من هنوز بی عیب و نقص هستند. باورت می شود؟ دهکده کوچک زغال سنگ من کاملاً به یک مکان کمپینگ تبدیل شده است!”
یانگ روستایی اهل روستای Fenglin، شهر Longtan، منطقه Yongding، شهر Longyan، استان فوجیان جنوب شرقی چین است. در دوران اوج خود، این شهر خانه بیش از 500 معدن زغال سنگ بود. معیشت جامعه محلی به ذخایر زیرزمینی زغال سنگ گره خورده بود. به عنوان مثال، یانگ، ایستگاه توزین کامیون زغال سنگ را اداره کرد و زندگی مرفهی داشت.
یانگ هنگام فکر کردن به روزهایی که گرد و غبار زغال سنگ فضا را پر کرده بود، با آهی به یاد می آورد: «اما مردم واقعاً پوشیده از دوده بودند و به نظر وحشتناک به نظر می رسیدند. در روستا ضربالمثلی بود که میگفت: «در معدن لباس سفید نمیپوشند، زیرا از گرد و غبار همه چیز سیاه میشود».
با غرق شدن زمین، تخریب پوشش گیاهی، فرسایش خاک و پر شدن گرد و غبار هوا، پیامدهای اکولوژیکی مختلفی ظاهر شد.
بیشتر در people.cn بخوانید