عقیده بر این است که گرده افشان ها نقش کلیدی در هدایت گونه زایی اولیه در گلدان ها دارند.
با این حال، مکانیسم های اساسی واگرایی گل در گیاهان با سیستم های گرده افشانی عمومی مورد مطالعه قرار نگرفته است. Brunsvigia gregaria تنوع جغرافیایی قابل توجهی را در صفات گل نشان می دهد و توسط جوامع گرده افشان مختلف بازدید می شود. از آنجا که گرده افشان ها اغلب بین جمعیت ها مشترک هستند، محققان بررسی کردند که آیا گرده افشان های خاص مسئول ایجاد واگرایی گل ها بین آنها هستند یا خیر. سه اکوتیپ مجزا شناسایی شد که هر کدام تحت سلطه سه گرده افشان مختلف بودند: زنبورها، پروانه های دم چلچله ای و مگس های پروبوسید بلند. در هفت جمعیت، محققان الگویی از ارتباط بین طول سبک و مورفولوژی گرده افشانی را یافتند که بیشتر از گل ها بازدید می کنند و اغلب با قسمت های تولید مثلی تماس می گیرند. علاوه بر این، محققان انتخاب خطی، درجه دوم و همبستگی قابل توجهی را بر روی تعداد گل، طول تپال و طول سبک در جمعیت های تحت سلطه پروانه و زنبور پیدا کردند. محققان همچنین شواهد جزئی برای انتخاب واگرا در این صفات بین سایت های آزمایشی پیدا کردند.
یافته ها نشان می دهد که تعداد کمی از گرده افشان های کلیدی که از نظر اهمیت متفاوت هستند، پتانسیل ایجاد واگرایی در سطح جمعیت در صفات گل را دارند که ممکن است منجر به تشکیل اکوتیپ گرده افشانی شود.
مویر، متیو و باتلر، هانا و پیتر، کریگ و دالد، تونی و نیومن، ایتان. (2025). آزمایشی از مدل تغییر گرده افشان گرانت-استبینز برای تکامل گل. فیتولوژیست جدید. n/an/a. 10.1111/nph.20373.
منبع: گیت تحقیق